اصلاحات ارضی نباید مالکان زمین را خلع ید می‌کرد...شاه برخی از برنامه‌های توده‌ای‌ها را اجرا کرد...خلیل ملکی رهبر نیروی سوم بار‌ها اشاره کرده بود که اصلاحات ارضی ایده‌ای بود که شاه از آن‌ها دزدیده است... برنامه‌ریزان شاه گرفتار توهم مهندسی اجتماعی بودند...شاه با یک تیر دو نشان را هدف قرار می‌داد. هم منویات دولت وقت آمریکا را تامین می‌کرد و به اصطلاح جلوی نفوذ کمونیسم را می‌گرفت و هم ملاکان بزرگ را که از نظر سیاسی محدودکننده قدرت او بودند از صحنه خارج می‌کرد.

اسدالله علم گفت که یک انقلاب «سفید» (بدون خونریزی) در ایران لازم است تا کودتای عراق در این کشور تکرار نشود...امینی در ملاقات با ملاکین تاکید می‌کرد که هدف اصلی اصلاحات ارضی افزایش محصولات کشاورزی است و برنامه‌ای در جهت جنگ طبقاتی نیست... مجله خواندنیها هشدار داده بود که یک انقلاب چه حزب توده آغازش کند چه شاه، اگر کنترل نشود، می‌تواند خطرناک باشد...ادامهٔ توسعه به رغم تضعیف رشد اقتصادی، اختلاف بین افسانه‌ و واقعیت اجتماعی را تشدید کرد و منجر به سقوط شاه شد.

امام از منظر فقهی و شرعی زمین‌داری بزرگ را در طول تاریخ نوعی غصب می‌دانستند...اگر اصلاحات ارضی از لحاظ فقهی و شرعی از نظر امام اشکال داشته بعد از انقلاب هم قطعا انجام نمی‌شد...امام معتقد بودند با اصلاحات ارضی نفوذ آمریکایی‌ها در کشور دوچندان می‌شود و بنابراین با آن مخالف بودند...امام محتوای انقلاب سفید را مخالف اسلام می‌دانستند...امام با اصل موضوع رای زنان مخالفتی نمی‌کنند بلکه استفاده ابزاری از آن را قبول ندارند...*همراه با توضیحات عبدالله شهبازی درباره علل قیام عشایر فارس*

همه‌پرسی ۲۶ ژانویه ۱۹۶۳ نمایشی مضحک از دموکراسی ساختگی بود. این خطر مردم را تهدید می‌کرد که اگر در انتخابات شرکت نکنند کارشان را از دست بدهند...فساد و تورم ناشی از افزایش درآمد نفتی بخش جدایی‌ناپذیر دیکتاتوری شاه و برنامه‌های اقتصادی او شد؛ برنامه‌هایی که حتی بوروکرات‌های اطراف شاه را به سمت اقشار کم‌درآمد راند...بر اساس مطالعات دانشگاه آریامهر، میزان سرب موجود در هوای برخی از نقاط تهران در برخی از ساعات روز ۳۰ برابر بیشتر از حالت هشدار در شهر لس‌آنجلس بود.